Trzecia odsłona wystawy: Dzień jest za krótki.
Komiks Białe Haribo oraz projekt
Urodziny zostanie pokazany w ramach wystawy Dzień jest za krótki (kilka opowieści autobiograficznych) w Arsenale w Poznaniu.
Dzień jest za krótki (Kilka opowieści autobiograficznych)
wernisaż: 17.01.2014, godz. 18.00
wystawa trwa do 16.02.2014
Galeria Miejska Arsenał
Stary Rynek 6
61-772 Poznań / Poland
PN: nieczynne
WT-SB: 12-19
ND: 11-15
Artyści:
Azorro, Basia Bańda, Wojciech Bąkowski, Agata Bogacka, Monika Drożyńska, Pola Dwurnik, Aneta Grzeszykowska, Elżbieta Jabłońska, Zuzanna Janin, Łukasz Jastrubczak & Małgorzata Mazur, Katarzyna Józefowicz, Katarzyna Kozyra, Robert Kuśmirowski, Maess, Cecylia Malik, Malwina Niespodziewana, Hanna Nowicka, Joanna Pawlik, Joanna Rajkowska, Wilhelm Sasnal, Maciej Sieńczyk, Janek Simon, Mariusz Tarkawian, Zorka Wollny, Ewa Zarzycka, Erwina Ziomkowska, Artur Żmijewski
kuratorka: Magdalena Ujma
koordynatorka: Agnieszka Chodysz
W trakcie wernisażu odbędzie się performance Ewy Zarzyckiej „Czas przyszły miniony. Zastępcze struktury czasu przyszłego – minionego w laboratorium sztuki performance”.
Wystawa jest poświęcona autobiograficznym relacjom w najnowszej sztuce polskiej. Zaproszeni artyści opowiadają własne historie. Są to historie z życia wzięte, w których narracja jest snuta w pierwszej osobie. Napięcie pomiędzy figurą autora a podmiotem dzieła z jednej strony, a z drugiej – pomiędzy fikcją a prawdą przedstawienia tworzy oś tej wystawy.
Autobiograficzność sztuki najnowszej to rozległy temat, gąszcz tropów i możliwych podejść, zarazem artystycznych, jak i badawczych. Na wystawie wytyczone zostają dwie ścieżki. Pierwsza została już wymieniona: sprzeczności towarzyszące zapisywaniu własnego życia, frustracja diarysty. Jak zanotować wszystko? Dokonywać wyborów? Przewidzieć, co w przyszłości będzie ważne? Drugi trop to z kolei historia, która odbija się i w osobistych zapiskach, i w bardziej kronikarskim notowaniu codzienności.
Wystawa „Dzień jest za krótki” skupia się na wybranych przykładach sztuki dokumentu osobistego. Pokazuje wyraziste zastosowania pierwszoosobowej narracji, by zastanowić się dlaczego i w jakim celu artyści współcześni tak często bazują na własnej autobiografii, ujawniają siebie jako narratora, a zarazem bohatera, czy innymi słowy podmiot i przedmiot opowieści.
Więcej info
TU
Kilka zdjęć z wernisażu
TU
